باباخان جهانبانی معروف به فتحعلی شاه دومین پادشاه قاجار فرزند “حسین قلی خان” در سال ۱۱۸۲ هجری قمری در دارالحکومه معروف به مولود خانه و محل و زمان حکمرانی پدرش در دامغان چشم بجهان گشود “آغامحمدخان” قاجار چون فرزندی نداشت برادرزاده اش، بابا خان را ولیعهد خود کرد. پس از قتل “آقا محمدخان قاجار” هرکدام از سرداران و فرماند‌هان سپاه او برای تسخیر بخشی از ایران عازم مناطق مختلف شدند. در این میان باباخان با درک شرایط و اوضاع حساس کشور به سرعت به سوی تهران حرکت کرد و در سال ۱۲۱۲ هجری قمری به کمک “حاج ابراهیم خان کلانتر” بر تخت شاهی تکیه زد و اعتمادالدوله را به عنوان صدراعظم خود برگزید.باباخان به هنگام تاجگذاری نام فتحعلی را که نام جدش “فتحعلی خان قاجار” بود، برای خود برگزید. “قا آن افخم”، “خاقان اعظم”، “نواب همایون”، “کامکار معظم”، “اولوالامر محترم”، نواب مالک رقاب، خدیو صاحبقران، شاه شاهان، ابوالخواقین، بدرالسلاطین، شمس الملوک، سلطان یوزاغلان، نواب اقدس والا شهنشاه عالم از دیگر القاب این شاه قاجار بود. فتحعلی شاه چون بیش از ۲۵ سال پادشاه ایران بود به “سلطان صاحب قرانیه” معروف شد. در زمان فتحعلی شاه جنگ های مختلفی بین ایران و دو کشور عثمانی و روسیه اتفاق افتاد. فتحعلی شاه در دو قرارداد گلستان و ترکمانچای قسمتهای زیادی از ایران را به روسیه واگذار کرد به طور کلی در دوران حکومت او به دلیل بی لیاقتی، ۱۷ ولایت “قفقاز” از “ایران” جدا شد.فتحعلی شاه در طول دوران حکومت خود حرم سرایی با بیش از ۱۰۰۰ زن، کنیز و رقاصه داشت او از ۱۵۷ زن صاحب ۲۶۲ فرزند شد.فتحعلی شاه در ۱۹ جمادی الثانی ۱۲۵۰ هجری قمری بعد از ۳۶ سال و ۸ ماه حکومت، در سن ۶۸ سالگی در شهر “اصفهان” چشم از جهان فرو بست و در شهر “قم” به خاک سپرده شد
