محل تولد: دامغان
تاریخ تولد: ۱۲۴۲ شمسی
تاریخ وفات: ۱۳۲۲ شمسی
دکتر سید مهدی امیرخلیلی از اولین پزشکان متخصص کشورمان است که دوره های پزشکی را به سبک امروزی در کشور فرانسه آموخت و در بازگشت به ایران لقب شریف الاطبا توسط نصرت اله خان امیر اعظم حاکم قومس بر وی نهاده شد، که در زیر مختصری از زندگینامه ایشان را آورده ایم :
سید مهدی امیرخلیلی تحصیلات مقدماتی را در ایران گذراندند و سپس برای گذراندن دوره پزشکی همراه با تعدادی دیگر از ایرانی ها راهی کشور فرانسه شدند، که از معروف ترین هم دوره ای های دکتر شریف الاطباء می توان به پروفسور عدل و پروفسور شمس اشاره نمود. ایشان در دانشگاه های کشور فرانسه به تحصیل علوم پزشکی در زمینه های مختلف از جمله دارو سازی و پزشکی عمومی پرداخت، سپس وارد کورس تخصص داخلی شد و در نهایت مدرک تخصص جراحی قلب و عروق خویش را از کشور فرانسه دریافت نمود و پس از پشت سر گذاردن دوران علم آموزی به ایران بازگشت و به عنوان جراح قلب و عروق در آن دوران که افراد انگشت شماری در ایران چنین تحصیلات وتوانایی را داشتند در بیمارستان های کشور به فعالیت پرداخت.
البته دکتر امیر خلیلی هیچ گاه زادگاه خویش را فراموش نکرد و همواره در جهت پیشرفت و اعتلای فرهنگی آن فعالیت نموده و منشاء خدمات خیری بود که از آن جمله می توان به احداث اولین مدرسه ء به سبک جدید در دامغان به نام نیریه در سال ۱۲۸۸ شمسی(زمان سلطنت مظفر الدین شاه) اشاره نمود که این خدمت را با همراه مرحوم محمود امیرخلیلی به انجام رسانید و از دیگر اعمال خیر و خدمات اجتماعی ایشان می توان به درمان مجانی مردم دامغان و لایروبی قنات روستای دهو (شریفیه کنونی) از توابع قهاب رستاق دامغان اشاره کرد. از مرحوم شریف الاطبا می توان به عنوان اولین پزشک متخصص کلاسیک با شیوه های جدید پزشکی در ایالت قومس ( منطقه استان سمنان به مرکزیت دامغان) و طبابت مردم روستای شریفیه نام برد.
مطلب زیر از قول مرحوم مسعود یاسائی درباره شریف الاطباء نوشته شده است:
«…منظور دکتر سید مهدی امیرخلیلی (شریف الاطباء) است. از قرار این لقب را نصرت الله خان امیراعظم حاکم سمنان و دامغان و شاهرود به او داده بود. دکتر شریف الاطباء پزشک حاذق و خیری بود. اغلب مردم را به رایگان معالجه می کرد. یادم هست در دوران کودکی مبتلا به خروسک شده بودم. اول شب بود. مادرم که از بهبود من مایوس شده بود پای برهنه به تکیه حضرت ابوالفضل (ع) پناه برده بود. در ضمن به مرحوم شریف پیغام داده بودند که هر چه زودتر خودش را برساند. آن خدابیامرز به اتفاق مرحوم سید محمود امیرخلیلی به خانه ما آمدند. شریف وقتی مرا معاینه کرد دستور داد فورا خروسی را بکشند و شکمش را پاره کنند و با همان وضع و حال روی سینه من بگذارند. چون چنین کردند نفسم باز و حالم بهتر شد. چه مردان شریفی داشتیم!»