مشاهیر

ابوالنجم احمدبن قوص بن احمد منوچهرى دامغانى از جملهٔ شاعران طراز اول ایران در نیمهٔ اول قرن پنجم هجرى است. ولادت وى در اواخر قرن چهارم یا نخستین سال‌هاى قرن پنجم و وفات وى در جوانى به سال ۴۳۲ هجرى اتفاق افتاد. علت اشتهارش به ”منوچهرى“ انتساب وى است به منوچهر بن شمس‌المعالى قابوس زیارى […]

فریده مهدوی دامغانی (زاده ۱۳۴۲ش)، مترجم شیعه که تا سال ۱۳۹۱ش، ۴۴۵ اثر ترجمه کرده و بسیاری از این موارد، دعاهای مأثور، زیارتنامه‌ها و آثار مذهبی بوده است. او به زبان‌های‌ فرانسه‌، انگلیسی‌، ایتالیایی‌، اسپانیولی‌ و لاتین‌ ‌مسلط است‌. غالبا آثار دینی را به فرانسه و انگلیسی و آثار ادبی را به ایتالیایی ترجمه می‌کند.

زادگاه رضا پارسی پور دامغان است و عشق و علاقه این سرزمین کویری را می توان در اشعارش دید. ذوق سرشار و طبع روان در کنار مجالست و معاشرت با ادیبان و فرهنگ دوستانی چون استاد علی معلم دامغانی از او شاعری توانمند ساخته که به تحقیق می توان شعر خودش را تکرار کرد که:

محمدعلی معلم دامغانی (زاده ۱۳۳۰ دامغان)، فرزند علی اصغر، شاعر معاصر ایرانی است. وی درسال ۱۳۸۰ در نخسین همایش چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار درعرصه شعر و ادب فارسی برگزیده شد. همچنین در دیماه سال۱۳۸۸ از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان رئیس فرهنگستان هنر به جای میرحسین موسوی انتخاب گردید. معلم دامغانی

زادروز ۱۰ بهمن ۱۳۰۸ ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۳۰ ‏(۸۷ سال) شهر مشهد ملیت ایرانی تحصیلات اخذ درجهٔ اجتهاد از آیهالله محمدحسین کاشف‌الغطاء و آیهالله محمدتقی خوانساری، دکتری الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه تهران و دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران پیشه استاد دانشگاه، پژوهشگر ادبی و فلسفی و فقهی، پژوهشگر تاریخ پزشکی اسلامی

یاسمن بو دامغانی از زنان خوشنویس و شاعر ایرانی در هند بوده‌است. او افزون بر نستعلیق٬ ثلث و نسخ و شکسته نستعلیق را نیز خوش می‌نوشته و شعر نیز می‌گفته‌است. او در دامغان زاده شد. در «تذکرهالخواتین» تالیف محمد بن محمد رفیع، ملقب به ملک‌الکتّاب شیرازی که در ۱۳۰۶ ق/۱۸۸۹ م، آن را در هند

وزیر و دیوان‌سالار دورۀ سامانی. از جوانی در دستگاه ابومنصور محمد بن عبدالرزاق، سپهسالار سامانیان در خراسان، پیشۀ دبیری داشت، سپس به بخارا رفت و در دربار سامانیان به ریاست دیوان رسایل منصوب شد. سالیان دراز در آن شغل بود تا در زمان فرمانروایی نوح بن منصور سامانی به وزارت رسید. در آن زمان دولت

(م اواسط قرن دهم) مولاناغیاث الدّین احمد نیشابوری، متخلص و مشهور به سامی، از مشاهیر علما و شعرای قرن دهم هجری و معاصر صفویان بود. سامی، در ایّام جوانی، از زادگاهش نیشابور، جهت قضاوت راهی شهر مشهدمقدّس شد و چندی درآنجا به قضاوت پرداخت ولی چندی بعد، راهی شهر دامغان شد و به علّت کثرت